همهی ما رویایی داریم. در این رویا زندانیان در سه دقیقه محاکمه و سپس اعدام نمی‌شوند. در این رویا، دژخیمان تسمه به گردن نویسنده و شاعر نمی‌آندزاند.. در این رویا، کسی جرات نمی‌کند اقلبت‌ها را سرکوب کند. کسی جرات نمی‌کند، کارگری را به جرم نوشتن یا اعتصاب زندانی کند و زیر شکنجه بکشد.در این رویا،معلمان و کارگران و سینماگران و فعالین مدنی در زندان نیستند. در این رویا، کسی را یارای آن نیست که به هواپیمای مسافربری شلیک کند، خبرنگاری را بدزد یا هزاران هزار نفر را در خیابان به گلوله ببند. در این رویا باد در گیسوان زنان خواهد وزید. در این رویا کودکان ایدئولوژی های قرون وسطایی نمی‌آموزد. در این رویا کسی به مدارس دخترانه حمله نمی‌کند. کسی بچه‌های مردم را از بلندی پرت نمی‌کند، سرشان را به جدول نمی‌زند، از پشت به آن‌ها شلیک نمی:ند. در این رویا کشورهای همسایه روی آرامش می‌بینند. در سوریه و لبنان و عراق مدام بلوا و آشوب نیست. کسی به پوتین اسلحه نمیدهد تا اوکراینی ها را بکشد. و در این رویا نفت نه مصیبت که نعمت است. ایرانی بودن نه مایه اندوه که غنیمت است. و در این رویا خون، خون، دریای خون ، بین آدم‌ها جاری نیست. همه ما رویای داریم و این رویا فقط با سقوط ج.ا تحقق می‌یابد. این رویا، با سرنگونی امپراطوری ترس و جنایت علی خامنه‌ای تعبیر میشود. روی ما با دولت‌های غربی‌ست. اینجا که بسیار دورتر ازهموطنانمان که در مخاصره‌ی آدم‌کش‌ها هستند، راهپیمایی می‌کنیم، به سیاستمداران غربی می‌گوییم:۱- از مذاکره با ج.ا دست بردارید. ج.ا برابر با ایران نیست.۲- سفرای ج.ا را از کشور خود اخراج کنید.۳۰ با نوکیسه‌های ج.ا همان کاری را بکنید که با نوکیسه‌گان پوتین کردید. اموالشان را ضبط کنید و نگذارید خون مردم ایران را بمکند.کسی از شما نخواست وارد جنگ شوید، کسی از شما نخواست مردم ایران را تحریم کنید. درخواست ما برای تحریم هدفمند مقامات ج.ا است. درخواست ما برای تحریم و اخراج عوامل خون‌شویی و لابی‌گری برای ج.ا است. درخواست ما ارسال پیام سیاسی محکمی به رژیم ج.ا ست. تا نشان دهید که به انقلاب جوانان شجاع و جسور ایرانی ایمان آوردید.\مترقی‌ترین انقلاب خاورمیانه را ارج بگذارید.و فراموش نکنید، و فراموش نکنید، ما مردم ایران همکاران با جنایتکاران ج.ا را نه فراموش می‌کنیم [جمعیت: نه می‌بخشیم]، نه فراموش می‌کنیم [جمعیت: نه می‌بخشیم]،. زن زندگی آزادی.
پیامی از بهروز قوچانی:امروز دقیقا در نقطه‌ای از تاریخ ایستاده‌ایم که جنبش کنونی مردم ایران را انقلاب بنامیم. مهم نیست که در تئوری های جامعه‌شناسی انقلاب آن را چگونه تعبیر می‌کنند یا چه ویژگی‌ای به آن منتسب می‌کنند. مهم اتفاقی ست که در قلب‌ها و ذهن‌های ما افتاده است. واقعیت این است که بعد از ۲ دهه فرصت دادن به اصلاح‌طلب‌های حکومتی بالاخره تصمیم نهایی برای سرنگونی این حکومت در ذهن‌ها و قلب‌های ما گرفته شده.به همین خاطر در خیابان های شهرها و روستاهای سرتاسر ایران صدای جوانان و به ویژه زنان جلوه پیدا کرده است و نقطه عزیمت انقلاب همینجاست. اینجا که می‌گوییم: ما به عقب باز نمی‌گردیم. اینجا نقطه بی بازگشت است. آنجا که خلا قدرت در خیابان احساس میشود و حس رهایی را تجربه می‌کنی. نیاز به تکرار این حس رهایی داری. این نقطه بی بازگشتی ست که سیلی را به راه خواهد انداخت که نهاد حکومت را از همه فضاهای عمومی به عقب رانده تا جایی که از حکومت چیزی حز نهاد سرکوب باقی نمانده است.ذکر چند نکته الزامی ست:در یک ماه گذشته همه دیدند که شهرهای کردستان عرصه‌ی چه شور و قدرت و مقاومتی بوده است. واقعیت این است که کردستان سرزمین مقاومت‌های رادیکال و اندیشه‌های سیاسی مترقی ست که اسن اندیشه های مترقی به خلق شعار ژن ژیان ئازادی انجامیده است.این شعار، بیش از دهه هاست که در کوهستان‌‌ها و شهرهای کردستان به حیات خود ادامه داده و در کوران مقاومتی تاریخی به مانیفست اصلی مبارزه تبدیل شده و پس از درنوردیدن مرزهای فراملیتی از فلیین تا شیلی امروز به تهران و دیگر شهرهای ایران رسیده است. نه کردها و نه هیچ کس دیگری حق مصادره این شعار را ندارد. زیرا که مصادره این شعار علیه فلسفه س رهایی بخش این شعار است. مقاومت مسالمت آمیز و مترقی کردستان خواستار این است که دیگر مردمان ایران درک کنند که مشکل کلمه‌ی ج.ا نیست. مشکل محتوای یک نظام سیاسی ست که پایه‌های آن براساس دیکتاتوری، توتالیتاریسم، تبعیض طبقاتی، آپارتاید جنسی و جنسیتی، و تبعیض نژادی علیه دیگر گروه‌های زبانی، ….. مذهبی …. و غیره بنا نهاده شده است. در یک جمله تبعیض‌های …. و متقاطع.اگر چه کسی حق مصادره این شعار را ندارد، اما درک بدون مفهوم تاریخی و تاریخ مقاومت مردمانی که به خلق این شعار رسیده اند ما به معنای کامل این شعار پی نخواهیم برد. زن زندگی آزادی، شعار و برنامه ایست برای رفع همان آپارتاید جنسی و جنسیتی و بازگرداندن حقوق همه گروه های به حاشیه رانده شده. پرداختن به این حقوق، ستاندنشان و اجرایی کردنشان چیزیست که ما را به جای اتحاد کورکورانه به مفهومی به نام همبستگی میرساند. به همین دلیل در کنار عقب راندن حکومت، بزرگترین دستاورد انقلاب کنونی مردم، مفهوم «همبستگی» ست با زمینه‌های هویتی، زبانی، جغرافیایی، جنسی جنسیتی امروز فضایی افتخار آمیز از همبستگی را خلق کردند. همبستگی دستاورد ماست.آنچه ما در رویاهایمان جستجو می‌کردیم، امروز حالا در اراده‌ی جمعی مردم ظهور پیدا کرده ست. اما نکته آخر، نقش دیاسپورای ایرانی در این پیج تاریخیِ بسیار مهم است. از یاد نبریم کسانی این انقلاب را به پیش می برند، مردمی هستند که در خیابان‌های داخل کشور مقابل نیروهای سرکوب مقاومت می‌کنند و تنها نقش ما این است که ضمن حمایت و همراهی این انقلاب، پژواک صدای آن‌ها در فضاهای بین الملی باشیم. درک این نکته حیاتی، حیاتی‌ترین وظیفه‌ی ما به عنوان ساکنان دیاسپور است. زنده باد ایران آزاد، زنده باد کردستان، زنده باد دموکراسی، زنده باد برابری. ژن ژیان ئازادی.
من میهن روستا هستم. همسر یکی از …(بدن؟)های دفن شده در گورهای خاوران. من از تبار زنانی هستم که به نام مادران و خوانده‌های خاوران شناخته می‌شوند. نیمی از ما را دفن کردن اما نیمه ی دیگر به دادخواهی آمدیم. سال به سال،، نسل به نسل ما چهار دهه جنایت را زندگی کردیم و با دادخواهی بازماندگان همراه شدیم. قاتل همان قاتل است؛ کشتار دهه شصت، ترورهای خارج از کشور، قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای، کشته‌شدگان اعتراضات ۸۸، دی ۹۶، هواپیمای اوکراینی،آبان ۹۸ و همه کسانی که هر روز صبح از خانه بیرون می‌روند و دیگر به خانه برنمی‌گردند.شکنجه‌گر، همان شکنجه‌گر است؛ دانشجویان محاصره شده،ِ کارگران دربند، معلمان زندانی، زندانیان محصور میان گلوله و آتش.خدای دهه ۶۰ همان خدای امروز است؛ خدایی که جان جوان را به قربانگاه می‌فرستاد. ژیناها، نویدها، نیکاها، نام ها بی شمار است. یک گل سرخ می‌کشند، دو گل سرخ می‌کشند، هزار و پانصد گل سرخ می‌کشند، اما رویاهای آن‌ها تکثیر میشود. به خاطر بسپارید؛ قاتل، شکنجه‌گرو خدایشان همان است. جنایت‌های ج.ا بیشمار است، زخم‌های ما بیشمار است، ما هم بیشماریم و رویاهایمان بیشمار است.به این جمعیت نگاه کنید. ما صدای همدیگر هستیم. من صدای همسرم رضا عصمتی هستم و صدای ایران و تمام آنهایی که به قتل رسیدند. او هفت سال در زندان‌های مخوف ج.ا محبوس بود. او را در کشتار دسته جمعی تابستان ۶۷ به همراه چند هزار زندانی دیگر پشت درهای بسته به دار آویختند و مخفیانه در گورهای دسته جمعی گلزار خاوران دفن کردند. زنان و مادران خاوران چهار دهه پرچم دادخواهی را بالا نگه داشتند. آنان با حضور دائمی خود خاوران را به پایگاهی برای مبارزه با فراموشی تبدیل کردند. از خاوران تا اوین جنبش خون را ببین.ما نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم. اما خواهان انتقام نیستیم. امروز دادخواهیم. در جستجوی حقیقت و اجرای عدالت از راه دادگاه‌‌های صالح و محاکمه‌ی قانون‌مدار آمران و عاملان این کشتارها، یا درست‌تر بگویم، این بیدادگری‌ها در نقض حقوق بشر انسان‌ها. خواست ما روشن شدنِ واقعیتِ تاریخی است و نقش قدرتمداران نظام خودکامه در جنایات و مجازات عادلانه یک یک آنان. می‌دانیم خواسته‌مان در چارچوب ج.ا هرگز برآورده نخواهد شد. برای رسیدن به این خواست تا سرنگونی ج.ا مبارزه می‌کنیم. [شعار جمعیت: ج.ا سرنگون سرنگون]ما باید امروز نیز مانند تمام روزهای این ۴۴ سال گذشته صدای زندانی سیاسی باشیم و صدای همه قربانیان نقض حقوق بشر.باشد که خواست و شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» در خیابان‌های ایران، در راهپیمائی‌ها و میتینگ های تبعیدیان و مهاجران ایرانی بیش از پیش پژواک یابد. [شعار جمعیت: ج.ا سرنگون سرنگون]
درود بر شما. به بزرگترین تظاهرات باشکوه ایرانیان در نیم قرن گذشته خوش آمدید.برای دانستن مزه دریا، چشیدن جرعه‌ای از آن کافیست. دیدن سرکوب وحشیانه، وقاحت و دروغگویی مسئولان فاسد و شریک در جنایات به ویژه پس از قتل ژینا (مهسا) امینی، خشم همه ما را برانگیخت. خشمی که انگیزه‌ی ما برای تداوم این نبرد در خیابان‌های شهرهای مختلف و همچنین در خارج از ایران است. نیکا شارکرمی، سارینا اسماعیل زاده، حدیث نجفی، غزاله چلاوی و ده‌ها دختر جوان و شجاع آرزوهایشان را با شعار زن زندگی آزادی فریاد زدند و با جانشان بهای آزادی و یک زندگی انسانی را پرداختند.جامعه lgbt ایران، همجنسگرایان، دوجنسگرایان، افراد ترنس، نان‌باینری و اینترسکس در این اعتراضات به عنوان جامعه ای که بیش از چهار دهه ست که از سرکوب، خشونت و نفرت‌پراکنی سیستماتیک دولتی رنج می‌برد در بین خیل جمعیت چه در خیابان‌های شهرهای ایران و چه در خیابان‌های خارج از ایران در تبعید و مهاجرت حضوری همدلانه و هم‌بسته داشته‌اند. ما، بدن‌های به حاشیه رانده شده که عشق، سبک زندگی و بیان جنسیتمان را در چارچوب‌های تنگ و عقب‌مانده‌ی مردسالارانه و دگرجنس‌گرا-سیس‌محور نمی‌گنجد، ما که عشق و انتخاب‌هایمان جرم‌انگاری شده و هر روزنه‌ی امیدی برای آینده‌مان به سرعت به تاریکی بدل گشته، به خیابان آمده‌ایم تا بگویم: دموکراسی در ایران تنها زمانی محقق خواهد شد که به مطالبات و خواسته‌های تمام ستم‌دیدگان در این سال‌ها رسیدگی کند و حقوق اساسی آن‌ها را نه تنها تامین و تضمین کند بلکه خشونت علیه آنان را جرم‌انگاری کند.آری، ما جامعه +lgbt از همه شما می‌خواهیم تا از تجربیات گذشته درس بگیریم. «وحدت کلمه» این‌بار تحت عنوان «اتحاد» چنان چه برای مقابله با آزادی بیان ما به کار آید، بار دیگر شعاری برای تحمیل یک نظر و یک گروه بر جامعه است. ما از تنوع و تکثر مناسبات دموکراتیک دفاع کرده و تمام تلاش خود را برای ایجاد فضایی در این راستا به کار خواهیم گرفت. ساره صدیقه هنوز به اتهام ترویج هم‌جنس‌گرایی در بند و در انتظار بررسی احکام اعدامشان هستند. نیکا و سارینا و حدیث و صدها عزیز دیگر جانشان را برای یک تغییر بنیادین فدا کردند. ما در مقابل این جان‌ها و هزاران زندگی تباه شده‌ی دیگر مسئولیم.دست‌هامان را بالا می‌گیریم و با این شعار همبستگی خود را با همهی آنانی که در این شب‌ها و روزهای گذشته، آسمان ایران را غرق ستاره کردند اعلام می‌کنیم: قسم به خون مهسا، قسم به خون نیکا، تمومه کار شما. آزادی و رهایی، شادی و زندگانی، حق ماست حق ماست.
این آدرس فقط و فقط برای پیاده کردن مسافران اتوبوس ها توسط پلیس برلین در نظر گرفته شده، لطفا در هنگام پیاده کردن مسافران، برگه ورود به پارکینگ برای اتوبوس را از اعضای تیم حاضر در محل تهیه کنید. استفاده از پارکینگ بدون هزینه می‌باشد.
مسیر پارکینگ
از Klingelhöferstraße به سمت چپ به Stülerstraße بپیچید ،بعد از گذر از پل به خیابان Budapester وارد میشوید و ادامه میدهید.
در ادامه به خیابان Hardenbergstraße وارد شوید و تا میدان ادامه دهید، در میدان از اولین خروجی سمت راست، وارد خیابان Str. des 17. Juni/B2/B5
شده و قبل از ایستگاه قطار، در سمت چپ وارد خیابان Bachstraße شوید.
در ادامه مسیر در سمت راست وارد Altonaer Str که محل در نظر گرفته شده برای پارکینگ ها است و برای پارک کردن با اعضای تیم حاضر در محل هماهنگ شوید.
پارکینگ
محدوده ی پارکینگ به چهار بلاک تقسیم شده است. بلاک ها ,A, B C و D.
این اطلاعات برای پیدا کردن اتوبوس پس از اتمام تظاهرات می‌باشد.
برای خرید بلیط وسایل حمل و نقل عمومی در برلین دو راه وجود دارد.
- بصورت آنلاین از طریق اپلیکیشن BVG
- خرید بلیط در ایستگاه های وسایل حمل و نقل عمومی: راهنمای خرید
- توجه کنید که در صورت خرید بلیط از دستگاه های موجود در ایستگاه ها، می بایست بلیط پس از خرید مهر تایید بخورد. برای اینکار باید از دستگاه های تعبیه شده در کنار باجه های فروش بلیط استفاده کنید.
استفاده از ماسک ffp2 در وسایل حمل و نقل عمومی در برلین اجباری است.
هر بلیت برای تمام وسایل نقلیه (اتوبوس، اوبان، اس بان و ترام) معتبر است.
بطور کلی خرید بلیط برای مناطق A , B کافی ست. مگر اینکه مبدا یا مقصد شما فرودگاه باشد. در این صورت حتما بلیط هایی را خریداری کنید که منطقه C را نیز پوشش دهد.
برای تردد در مرکز شهر برلین با ماشین نیاز به خرید نشان تردد است. برای شرایط خرید این نشان می توانید به این سایت مراجعه کنید.
اجاره ماشین - به سادگی می‌توانید از با استفاده از اپ‌های مختلف (برای مثال: miles, SIXT, Sharenow)، ماشین به صورت ساعتی یا روزانه اجاره کنید.
به سادگی می‌توانید از با استفاده از اپ‌های مختلف (برای مثال: miles, SIXT, Sharenow)، ماشین به صورت ساعتی یا روزانه اجاره کنید.
در تمام ایستگاه های حمل و نقل عمومی دسترسی به اینترنت رایگان ممکن است. برای این کار لازم است تا به وای فای BVG متصل شوید.
